ساداں کُوں کیا سواداں نال
ساݙے گھر آسو تاں کیا گِھن آسو
اساں تُہاݙے گھر آسوں تاں کیا ݙیسو
سارا جھیڑا ٻَنّی تے وَنّی دا ہِے
ساری رات قِصہ تِھیندا رِیہا سویرے
پُچھدےٗ ہِیر مرد ہا یا تریمت
ساری لُڑھدی ݙیکھو تاں ادھی ݙیوو لوڑھ
ساوݨ(مل) وسایا صُوپہ، رعیت خُوش، مُقَدم مُون٘جھا
ساہ دا کیہا وِساہ
ساہ ون٘ڄے، وِساہ نہ وَن٘ڄے
ساہورے گھر ڄن٘وائی، بھیݨ گھر بھائی، کُتے دی پسند
سَپ ای مَرے، لَٹھ ای اُراوے
سَپ ݙَنگݨ چھوڑےٗ، شُوکݨ نِس چھوڑا
سَت جُھڳے تاں ݙیݨ ای چھوڑ ݙیندی اے
سَت کَھلے پڳ جَھلے، سئیں پَت رکھائی
سُتا تے مویا ہِک برابر
سَٹ گُذری وِہاݨی، گَھت نوِیں کہاݨی
سَٹھیں گِھن پنجاہیں ڳال، تیݙا کیا ہِے نَفعے نال
سَچ کُوں مرچاں ہِن
سخی کنوں شُوم بھلا ڄیہڑا تُرت ݙیوے جواب
سخی کنوں شُوم بھلا ڄیہڑا تُرت ݙیوے جواب
سِر دا بار پیراں تے آندےٗ
سِر سلامت تاں جُتیاں ڈھیر