ڳالھ اِچُوں ڳالھ نِکلدی اے
ڳالھِیں دے پَھٹ نئیں مِلدے
ڳالھِیں رہ ویندِین، بندہ نئیں راہندا
ڳالھِیں نال ڈِڈھ نئیں بھرِیندا
ڳاہک تے موت دا کیہڑا پَتہ
ڳِٹھ سِیوے تے ݙُو ہَتھ پاڑے
ڳَݙھاں دے ڳل لعل
ڳَݙھاں دا وَس اے ڄو ٻیڑی تے نہ چَڑے
ڳَݙھاں کُوں سوٹا تے گھوڑے کُوں شارَت
ڳَݙھاں گھوڑا ہِک بھاء
ڳُڑ دی کئی جا کَوڑی نہِیں
ڳَل پیا دول وڄان٘وݨا پوندےٗ
ڳُڑ اِچ رَن٘با اے
ڳَل دی بلا نَل اِچ
ڳَنݙھی ہمیشاں کم آندی اے
ڳولیں خُدا وی لبھ پوندےٗ
ڳوہ کُوں مِلّی ڳوہ، ڄِین٘ہیں اے تے ڄین٘ہیں او
ڳوہ کُوں موت پَـٹا، چُوڑھاں دا گھر تَکُس
ڳئی عِزت ہَتھ نئیں آندی
ڳَنڈھ ناں پَلّے، ہار گِھناں کے چَھلے