Atta Kota

 

ساݙے پَلے چُکا لَپ ہا،چُنگ چُنگ کر پِٹھیوسے

 

باقی ویلھا خالی چکی ، ایویں  ٻہہ  گُھرکیوسے

 

چکی دے گُھرکاٹ تے ساکوں نِندراں گھاٹیاں آیاں

 

نان٘وݨی خالی ، مات٘ر٘ اِچ  پولا سَکھݨا ٻہہ  پِھریوسے

 

جھان٘ولی دے وِچ اَٹا کوٹا ہِک جُن٘ڄ توں وی گَھٹ ہا

 

او وی چھݨ ڳیا انڳلیں وِچوں چھاݨ کوں ٻہہ چَھݨیوسے

 

ہِک ݙُو روٹیاں ہِک ݙُو مِزمان ہِک  ݙُو  ٻال ٻلوڑے

 

جاگدے مَن دے سوجھلے مُوجب،ݙِیوا ٻہہ وِسمیوسے

 

ݙینہہ تے رات مِلا  تے جیویں  ہِکو کَن٘ڳݨی  بَݨدی

 

چُوڑا ٻانہہ دا ہِک ہِک کر تے سارا بَھن چُھڑیوسے