حال دا نہ حوال دا، چَھڑا روٹی ݙال دا
حُج نال لُجھ اے
حَج دا حَج، وپار دا وپار
حِصہ تیرھواں، ݙانگاں نال ادھو ادھ
حلوا کھا ٹھار کے، مَر عُمر گُذار کے
حیا آلا اندر وَڑیا، بے حیا آکھا میتھوں ݙریا
حِیلے رِزق، بہانے مَوت
داݨے داݨے تے مُہر ہوندی اے
دِرکھاݨ کنڈ ولائی، چَپَر اُکِھـڑ آئی
دریا ہمیش ہِک کندھی نئیں وَہندے
دُعا سلام تے رَقم دی چیٹھ
دِل دی ڳالھ مُنہہ تے آ ویندی اے
دِل تاں میݙی تیݙے نال، رُوح پلنگاں
ہیٹھ، صدقے تاں میں اوندے آں ڄیہڑا
کَھنگدےٗ ٻیرِیں ہیٹھ
دِل اِچ ہووی سَچ تاں ڳَلی تے کھڑا نَچ
دَمی دم تے کوئی نہ غَم
دائی کولُھوں ڈِڈھ لُکا نئیں راہندا
دِھیاں منگیاں کہیں نئیں، تے لدھیاں ہَر کَہیں