بابل! تیݙا ویڑھا وَسے
اَمڑی دی جھولی دے وانگوں
ساکوں یاد اے بابل
ساݙا ہَتھ نَپ آپ کِھݙَیندا ہان٘ویں
ا
پݨے صحن اَڳواڑ تے ساکُوں
پَوں پَوں ٹُرݨ سِکھیندا ہان٘ویں
جیہرلے اَساں ٹُرَݨ سِکھیوں
تاڑی مار اُݙایو ساکوں
ہُݨ تاں بابل
اوپرے گھر دیاں کَندھاں ساݙے جاہ ٹِکاݨے
تَیݙے ویڑھے لگدِن کُونجاں والے پھیرے
چھوٹے سن وِچ
ساݙے روندے، وَہندے نَیݨ رَہاوݨ والا
اَڄ وی تیݙے ویڑھے سانگے
امڑی دی جھولی دے کِیتے
بابل!ساݙیاں اَکِھیں رون٘دین
تیݙی پَڳ دے پاند کُوں لُہندین
شالا سَت پُتریتا تِھیویں
اَساں تیں تُوں کُجھ نہاں مَنگدے
ناں ساݙی حُج حِیل ہے کائی
بابل تَیںتائیں ہِکا زاری
اپݨے صحن اڳواڑ تُوں
ساݙے پیر ناں میسیں