کچا کوٹھا ہِے میں بارِش دی دُعا کیویں کـراں رَڑھ وی سُکدی پئی اے،تُوں میکُوں ݙسا کیویں کـراں   ہَر کہیں مُنہہ پھیر چھوڑئے، ایں میݙا چھوڑیا نی ساتھ آپݨے کولھوں میں غُربت کُوں جُدا کیویں کـراں   ہِے نیاݨی سِروں راݨی ، آپ وی بیمار ہاں سِـر کڄاں اُوندا،گِھناں اپݨی دوا،کیویں کـراں  … Read More Kevain Karaan

ترامے دی ہِے زمین، تے جوبن ہِے ہاڑ تے چھاں کَیں کنوں منگیجے اِتھاں وات پاڑ تے بجلی دی ہِک لَسَک نے پَڄالیا ہِے میݙا گھر اَسمان کِھل پیا ہِے،میݙی سالھ ساڑ تے زُلفاں جیندیاں گھٹا،تے نَظر جیندی میکدہ اُوں شوخ نال کیویں جیویجے وِڳاڑ تے اَسمان کوئی ڈھاندےٗ یا میں وانگ حال ہِس آوٗ… Read More Tramay di Zamin

  اَڄ اُوں روھی رنڳلی دے وِچ نَہـراں لائے ہِن دیرے ہَرݨ چَرانداں چھوڑ ڳئے ہِن نظـر نئیں آندے پیرے نہ اَڄـڑ نہ دھݨ ڳائیں دے نہ وَڳاں دے گھیرے نہ لیلے نہ گابے توݙے نہ ہِن ٻک لویرے نہ پِـیلھوں نہ ݙیلھےکُھمبیاں نہ شنگـراں دے سِہرے نہ سِیٹوں نہ ٻـیر پھڳُوسی نہ چِبھـڑ چِتـریرے… Read More Ajj Di Rohi

اندھاری رات ہِے اوجھڑ سَفر ہِے خُدایا خَیر ، ݙاکُو راہـبـر ہِے ایں پَتھر شَہر وِچ ہِن لوک پَتھر کیویں بچسی، میݙا شیشے دا گھر ہِے میں یوسف وانگ نِت نیلام تھیواں میکوں میݙے بِھرانواں دا اَمّر ہِے میں اُوں وستی دا وسدا ہاں نِماݨاں جِتھاں ظالم سَݙِیندا مُعتبر ہِے گُناہ بَݨدےُ جیڑھے اَجـڑ دا… Read More Andhari Raat

سرائیکو ١  کَلّر شور زمیناں والے ݙیس کئی خُوشحال سونے سان٘ویں دھرتی ساݙی تے ہِـیرے دی کھاݨ ـ اَساں چھاݨوں چھاݨ ـ ٢ تُوں ہِیں وَݙے ڄَݨ دھݨ والا وسبے اپݨے ݙیکھ تروڑ جھنجھِیر غُلامی والے چُپ دے جندرے کھول ہُݨ تاں مُونہوں ٻول ـ ٣ جے تائیں ٻال نہ رووے جِیویں،ماء نئیں ݙیندی کِھیر… Read More Seraiko

  اپݨےحقُوق واسطے سرکار تک ڄُلو روھی تے تھل دَمان تے اختیار تک ڄُلو   کَڑیاں جُولان جیل تے کوڑے تاں کُجھ نہیں   جَذبے جوان کَـر تے اُٹھو دار تک ڄُلو

  مُجرم ذہن زمانے دا ہِے ، لوک ہِن اندر وَکّے   مُنہہ دی لش پش دُنیا سازی ، یار سَݙاوِن پکّے   اوکھے ویلے ایں لڳدے اے پل دے سُونہے کائنی   ـ ٻُݙدا ݙیکھ تے لَتّاں ݙیندِن، اپݨے سَوڑے سَکّے

  رَب شـعـر دا بھانگا بَخشیا ہِے ٻس طالب ہُݨ تاثِـیر آں پَـر بے وارث ہِے ٻولی میݙی ، ہِیں سانگُوں دِلگـیـراں اِینکُوں پنج کـروڑ عوام اَلَـیندن وَسدے پاک وطن دے میں ہِیندا حق منواوݨ سانگے بـݨیا یار سَــفِــیر آں

  راوی ساکُوں رول گَھتیئا ھِے   مار چَنان٘ہہ دی چھول گَھتیئا ھِے   سُتلج ساݙا ویچ تے کھا ڳئین   ـ ڳل ساݙے کشکول گَھتیئا ھِے

  سُکھ دا کال اے پُچـھدا کوئی نئیں   کِتواں سال اے پُچـھدا کوئی نئیں   مُدتاں گُذریاں ،غـیر دے قبضے   ساݙا مال اے، پُچـھدا کوئی نئیں